NO ONE© Chapter 05

Salamat sa inyong walang sawang pagbabasa sa aking akda. Pasalamatan ko lang ulit sina Ross Magno at Rue. At pati na rin sa mga silent readers dyan.

Kasali talaga na mayari si Justin. Pero pinapangako ko sa inyo na wala ng mangyayaring masama kay Justin kay Oliver na lang. Heto na po ang sinasabi ko. Enjoy!

______________________________________________

Kinabukasan ay nagulat ako ng may nakaabang sa akin sa klase ko. Si Camille. Akala ko hindi na niya malalaman na pumapasok pa ako kasi hindi ako nagpapakita sa kanya. Galit na galit ito sa akin.

“Oliver! sira ulo ka. Lumayas ka ng walang paalam sa amin. Ngayon sasabihin ko kay Mama na nandito ka.” Ang pagbabanta niya. Natakot ako kasi ayoko ng bumalik sa kanila.

“Please wag mong sabihin.” Ang pagmamakaawa ko kay Camille.

“At bakit naman aber?” Ang mataray na sabi ni Camille sa akin. Nakapamewang ito at nakataas ang kilay.

“Ayaw mo pa noon. Wala ka ng kahati. Para lahat nasa atensyon mo.” Ang nasabi ko na lang.

“Sabagay may tama ka. Pero sasabihin ko parin.” Ang mataray na sabi nito. Tumalikod at ng akmang aalis na ay pinigilan ko.

“Bitawan mo nga ako. Kadiri!!” Ang pang iinsulto niya sa akin.

“Please nagmamakaawa ako. Wag mo ng sabihin. Gagawin ko lahat lahat.” Ang sabi ko na nagmamakaawa na sa kanya.

“Talaga? Lahat lahat.” Ang sabi niyang nakangiti. Tumango ako.

“Sige..ireto mo ako kay Justin. Magagawa mo ba iyon?” Ang sabi niya sa akin. Napaisip ako sa sinabi niya kung magagawa ko ba ang gusto niya. Nainip na siya kaya tumalikod ulit at ng akmang aalis na siya ay nagsalita ako.

“Sige basta wag mo akong isusumbong na nag-aaral pa ako.” Ang sabi ko dito. Tumingin ito sa akin ulit at ngumiti.

“Alright. Aasahan ko yan.” Ang sabi niya sabay tapik sa balikat ko at tumalikod na at umalis na nakangiti.

Hay ano ba naman itong napasukan ko. Magagawa ko bang ipagkanulo si Justin. Bumalik ako sa aking klase at balisa ako buong araw. Wala ako sa sarili. Pag tinatawag ako ay nagugulat ako at tuloy napapahiya ako. Kasi wala ako sa sarili. Hindi ko talaga alam kung paano ko magagawa ang hinihingi ni Camille sa akin.

Natatakot akong mawala sa akin si Justin. Siya na lang ang inspirasyon ko. Alam ko pareho kami ng nararamdaman sa isa’t isa pero naisip ko ano ba kami ni Justin. Kami na ba? Hindi ko naman siya tinatanong. Ang alam ko masaya kami na kasama namin ang isa’t isa pero alam kong panandalian din ito. Kasi balang araw magkakapamilya siya at hindi kami pwede magkasama habang buhay dahil ang lalaki ay para sa babae at ang babae ay para sa lalaki. Doon pa lang talo na ako. Gusto kong umiyak pero pinipigilan ko. Hanggang sa matapos na ang klase namin na balisa pa rin ako.

“Ok ka lang.” Ang puna ni Justin sa akin. Wala ako sa ulirat kaya tinapik ako doon lang ako nagising.

“Ah..ano iyon?” Ang nasabi ko na lang.

“May problema ka? Sige na sabihin mo na makikinig ako.” Ang sabi niya sabay hinto niya sa paglalakad namin.

“May balak ka bang magkapamilya?” Ang sagot ko sa tanong niya. Hindi ko alam kung bakit iyon ang nasabi ko. Basta iyon ang lumabas sa aking bibig.

“Ha? Ano bang tanong yan?” Ang puno ng pagtatakang sabi ni Justin.

“Basta sagutin mo na lang ako.” Ang inis kong sabi sa kanya.

“Oo” Ang matipid na sabi niya. Doon palang alam ko ng wala talagang patutunguhan kami. Kaya napagdesisyunan ko ng umiwas sa kanya habang maaga pa. Gagawin ko ito para sa kanya. At para mas madali rin sa akin ang makabangon.

“Ah ok.” Ang tipid kong sabi. Kasabay ng pilit na ngiti.

“Ah Justin..may pupuntahan pala ako. Pwedeng mauna ka na.” Ang bigla kong sabi. Nagsisimula na akong umiwas.

“Ha? Akala ko wala ka ng gagawin sinabi mo kanina?” Ang pagtataka niyang sabi.

“Ah eh..naalala ko bigla. Baka gabihin din ako.” Ang sabi ko.

“Samahan na kita.” Ang pagsusumamo niya.

“Hindi na baka maabala ka pa saka MaOP ka rin. Hindi mo naman sila kaclose iyong mga pupuntahan kong klasymet.” Ang alibi ko.

“Okay sige una na ako.” Ang nasabi na lang niya. Umalis siya. At saktong nakita ako ni Camille kasama ang barkada niya.

“Hoy Oliver ang usapan natin ha.” Ang pagpapaalala niya sa akin.

“Oo hindi ko nakalimutan iyon. Sa totoo lang ay ayon siya oh sabayan mo na siya.” Ang bigla ko na lang sinabi sa kanya.

“Asan?” Ang palinga linga niya. At ng makita niya ay bigla siyang nagpaalam sa mga barkada niya at mabilis na humabol kay Justin. Nahabol niya ito at magkasabay na silang umalis. Ngumiti siya pabalik sa kinaroroonan namin.

“Hay si Camille talaga oh..lumalandi na naman. Pero infairness mukhang tatalab na siya kay Justin.” Ang puna ng isang barkada niya.

“Oo nga eh. Si Oliver lang pala ang sagot. Tara na guys.” Ang sabi pa ng isang barkadang babae ni Camille. At tuluyan na nilang nilisan ang kinaroroonan ko.

Habang ako ay napaupo sa bleacher at hindi ko alam ang gagawin ng mga oras na iyon. Sobra akong nasasaktan. Hindi ko alam kung tama ba itong ginagawa ko. Pero sa tingin ko ito ang mas makakabuti sa amin.

Umuwi akong gabing gabi na. Nakatulog na si Justin ng datnan ko ito. Nakabukas ang TV sa kuwarto niya malamang hinintay niya ako. Pinatay ko na ang TV saka inayos ang higa niya. Ng masiguro kong maayos na siya ay hinalikan ko siya sa noo.

Sorry pero sana maintindihan mo ako kung bakit ko ito gagawin. Sana mapatawad mo ako sa gagawin ko. Para din ito sa iyo dahil alam ko gusto mong magkapamilya. Hindi ko maibibigay iyon sa iyo. Si Camille lang ang makakagawa noon. Salamat sa lahat.

Sabi ko sa kanya tinitigan ko ang maamong mukha niya. Hinaplos ko ito saka ako natulog. Maaga akong nagising para hindi na sumabay sa kanya. Nauna ako at hinantay ko si Camille para masabihan ko siyang sabayan niya lang lagi si Justin sa pagpasok at pag uwi makukuha na niya ang loob nito.

Ganoon nga ang ginawa niya. At ako naman ay unti unti ng lumalayo sa kanya. Nagtataka man siya kung bakit hindi kami nagsasabay ay nag-alibi ako na maraming kaming requirements. Kaya wala rin siya magawa dahil pareho kaming graduating. At pinagtataka rin ni Justin ay si Camille na kahit malayo ang lugar nila ay sumasabay na sa kanya. Kahit ayaw niya ay nahihiya siyang tumanggi kasi naghihintay parati sa kanya si Camille na nakasakay sa sundo nitong tricycle.

Lumipas iyon ng ilang buwan. Hanggang dumating ang Intrams. Kasali si Justin sa Basketball at Mr and Ms. Intrams. Ganoon din si Camille. Nanalo si Justin sa basketball at Nanalo rin ito as Mr. Intrams. Si Camille naman ay as usual talo. Pero kahit ganoon ay sumama siya sa victory party at siyempre hindi ako makaiwas dahil nakabakod ako kay Justin.

Nagkaroon ng inuman ang basketball team na kung saan kasama si Justin siyempre siya ang MVP kaya nakakahiya na hindi siya sumama at nakakaasar lang kasi napilit ako dahil nacorner niya ako kasama ng kanyang teammates na pag hindi ako sumama hindi siya sasama so wala ako nagawa kundi ang sumama.

Sa isang teammate ni Justin ang inuman. Pinayagan naman kami ng magulang ni Justin minsan lang naman daw ito. Hindi naman ako umiinom pero napainom ako. Kaya wala akong nagawa kundi ubusin ang isang bote ng red horse na binigay sa amin. Mayroon tatlong case ng red horse ang ininom ng mga teamate ni Justin. Siyempre kasama ang buong barkada ni Camille.

Sa gitna namin nina Camille si Justin. Nakapulupot si Camille sa braso ni Justin. May selos man wala akong magagawa. Naubos din nila ang tatlong case at talagang may tama na ang lahat. Ako naman kahit konti ang nainom ay nahihilo na rin. Kaya nakatulog ako sa sofa kung saan kami nagiinuman.

Naalimpungatan ako ng maihi ako. Nahihilo akong tumayo at pumunta ng CR. Napansin kong wala sa tabi ko si Justin ganoon din si Camille kinabahan ako. Halos walang tao sa sala ng napansin ko. Nakarinig ako ng halinghing sa isang kuwarto na malapit sa sala na pinaginoman naman.

Kinabahan ako at parang umatras ang ihi ko. Dahan dahan akong pumunta sa kuwarto kung saan ko narinig ang halinghing. Buti hindi nakalock. Kaya nagawa kong buksan ito ng dahan dahan. Nanlamig ako sa aking nakita at hindi makagalaw. Nakita kong binabayo ni Justin si Camille. Hubo’t hubad sila ng aking maabutan. Hindi ko namalayan na pumatak ang luha ko at nagsimula ng tumulo ang sipon ko. Naitulak ko na bahagya ang pintuan na gumawa ng ingay na nagpatigil sa kanila.

“O..oliver” Ang nauutal na sabi ni Justin ng makita akong umiiyak.

“Bakit?..bakit?” Ang nasabi ko na lang at tumakbo paalis ng bahay. Nakabangga pa ako. Si Luther.

“O bakit ka umiiyak?” Ang sabi sa akin.

“Wala ito..sige alis na ako.” Ang nagmamadaling sabi ko.

At narinig ko pang tinatawag ako ni Justin. Pero hindi ko na nagawa pang lumingon dala ng sobrang galit sa ginawa niya. Siguro tama nga dahil lalaki si Justin. At gusto niyang magkapamilya na hindi ko naman kayang ibigay sa kanya.

Habang sa bahay ng teammate ni Justin.

“Saan pupunta si Justin?” Ang takang tanong ni Luther kay Camille.

“Leste hinabol yung Oliver na iyon. Nakita kasi kaming nagtatalik nabitin ako.” Ang nanggagalaiting sabi ni Camille.

Napatingin si Luther kay Camille na nakapanty at bra lang. Naglaway siya kay Camille at hindi na tumanggi si Camille kay Luther. May hitsura din ito tulad ni Justin siya ang pangalawang may hitsura sunod kay Justin iyon nga lang walang laman ang utak. Sila ang nagpatuloy ng naudlot na pagtatalik.

Iyak ako ng iyak sa aking nakita. Sobra sakit pala kasi ako naman ang naging dahilan kung bakit naghanap si Justin. Kung hindi ako lumayo hindi sana siya maghahanap ng iba. Simula kasi ng tinulungan ko si Camille hindi na naulit ang pagtatalik nila.

Umuwi si Justin na hinahanap ako kaso hindi niya ako naabutan. Hinintay niya ako pero lumipas ang ilang oras ay nakatulog siya sa kama. Nagising siya kinabukasan na wala pa rin ako kaya bumaba siya at tinanong si Aling Minda.

“Nakita niyo po si Oliver?” Ang tanong niya.

“Ay naku iho. Nauna ng pumasok. Ang aga nga niyang umalis.” Ang sabi ni Aling Minda.

“Ganun po ba! Sige po salamat” Ang malungkot na sabi ni Justin.

Simula ng pangyayaring iyon ay hindi na ako naaabutan ni Justin sa bahay. Busy siya sa mga extra curricular activities niya at may paliga pa sa kabilang baranggay kaya wala talagang time na magkausap kami. Naaabutan niya ako pero tulog na. At sa kuwarto ni Aling Minda na ako natutulog.

Lumipas ang 1 buwan at medyo napaaga ang uwi ko dahil may nakalimutan akong kunin sa bahay nila Justin. Naabutan ko na nag uusap sina Justin, Camille at mga magulang ni Justin. Mukhang masinsinan. Nakinig ako sa malayo na hindi nila ako mapapansin.

“Justin I am disappointed sa iyo. Why? Bakit mo nagawa ito ang bata mo pa.” Ang medyo pagalit na sabi ng Daddy ni Justin.

“Dad sorry. I was drunk. Hindi ko alam na magbubunga ito.” Ang sabi ni Justin. Medyo nagtataka na ako noon pero hinayaan ko munang tapusin ang usapan para makasigurong tama ang hinala ko.

“Ang bata bata niyo pa para mapagdaanan ito. Iha alam na ba ito sa inyo?” Ang sabi ng Mommy ni Justin.

“Tita..please wag niyo po sasabihing buntis ako dahil magagalit panigurado si Mama At Papa. Ako na po ang bahala.” Ang sabi ni Camille. Nagsimula ng tumulo ang luha ko. Dahil kumpirmado na nga nagbunga ang ginawa nila. Naawa ako sa sarili ko. Hindi ko alam kung saan na ako pupulutin. Nawala pa ang kaisa isang taong nagpapaligaya sa akin.

“Camille you can’t hide this. Malalaman at malalaman ng mga magulang mo ito.” Ang sabi ng Daddy ni Justin.

“Ako na po ang magsasabi. Kukuha po ako ng tiyempo.” Ang paninigurado ni Camille sa mga magulang ni Justin.

Marami pa silang napag-usapan. Hanggang sa matapos sila at umuwi na si Camille sa kanila. Ng makita kong wala na sila saka ako umalis. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Pero pupunta ako sa beach kung saan kami nagsumpaan para maalis lang itong nararamdaman ko.

At iyon na nga ang ginawa ko. Umalis na ako sa bahay at pumunta sa beach. Nagbayad ng entrance fee at pumunta sa puno. Pinagmasdan ko muna ang puno kung saan kami nagsumpaan. At sa sobrang inis ko ay sinira ko ito.

Pasumpa sumpa pa tayo. Wala ring kwenta ito. Ikaw na lang ang taong nagpapasaya sa akin bakit mo ginawa ito sa akin.  

Ang inis na inis kong sabi dito at sinira ang puno na may pangalan namin gamit ang bato. At umiyak ng umiyak.

Ng matapos ko ng ilabas ang sama ng loob ko ay umuwi ako at naabutan kong nakahiga si Justin. Hindi ko na ito iniistorbo pa. Natulog na ako. Oo bumalik na ako sa kuwarto niya. 3 araw na ang nakakaraan kasi nahahalata na ata ng mga magulang ni Justin na may away kami. Kaya napagpasyahan kong bumalik para sabihin na walang kaming away. Maya maya ay naramdaman kong yumakap sa akin si Justin. At umiiyak.

“Oliver patawarin mo ako. Hindi ko naman gusto ito. Ikaw ang mahal ko. Ayokong mawala ka. Tinanong mo akong kung gusto mo akong magkapamilya ang sabi ko Oo pero hindi mo akong pinatapos. Kasi gusto ko ikaw ang kasama kong sa pamilyang bubuunin ko at magaampon na lang tayo. Alam kong mali ito pero masaya ako. Sana mapatawad mo ako.” Ang umiiyak na sabi ni Justin. Nagulat ako sa rebelasyon niya pero hindi dapat ako paapekto. Humarap na ako sa kanya.

“Tahan na. Andyan na. Panindigan mo na lang. Andito pa rin ako sa tabi mo. Dadamayan kita. Mahal din kita pero hanggang kaibigan na lang tayo. Salamat sa lahat lahat.” Ang sabi ko sabay talikod ko. Niyakap akong ng mahigpit pero hindi na akong gumanti. Hinayaan ko na lang.

Ako siguro ganito na lang. Masaklap ang nangyayari sa buhay ko. Kasi hindi ko alam na hahantong sa ganito ang lahat. Masakit pero dapat ihanda ko na ang sarili ko na masanay na mawawala na sa akin ng tuluyan si Justin.

Kinabukasan sumabay ako sa kanya. Para kahit papaano maibsan ang kalungkutan niya. Naging okay naman pero sa kabila noon kasama na namin si Camille at barkada niya pero hindi naman akong inaway nila kaya okay lang. Naging ganoon ang set up namin hanggang lumipas ang ilang linggo.

Isang araw nakita ko si Camille kausap niya si Luther. Nasa medyo tago sila. Mukha atang nag-aaway sila. Ng mapansin nilang nandoon ako ay tumigil sila at umalis. Nagtaka man ay pinagkibit balikat ko lang.

Kinabukasan ay nagulat kaming dahil dumating si Camille sa bahay nila Justin at may dalang maleta. Hindi ko alam pero nagkaroon na ako ng ideya. Pero gusto ko pa rin malaman ang dahilan.

“Anong ginagawa mo dito?” Ang tanong ko.

“Dito na ako titira. Kasi pinalayas ako dahil nalaman nilang buntis ako.” Ang sabi nito sa amin at umiiyak.

Nagulat man pero alam kong malalaman at malalaman din nila ito.Kaya dapat handa na ako. Sinimulan naman ni Aling Minda na kunin ang gamit at pinasok sa kuwarto ni Barbara. Si Barbara ay tuwang tuwa ng makita si Camille. Hindi ko alam pero may masama akong pakiramdam sa mga kilos nila. Maya maya ay bumaba sila Camille at Barbara ay nakita nila kaming kumakain sa baba ng merienda.

“Kuya hindi mo sinabi sa akin na napakaganda pala ng girlfriend mo. At siyempre nakakatuwa dahil bagay talaga kayo.” Ang sabi ni Barbara. Hila hila ang braso ni Camille papalapit sa amin. Nabilaukan ako.

“Tabi nga diyan.” Ang sabi sa akin ni Barbara at pumagitna sa aming dalawa ni Justin.

“Hindi ko siya girlfriend.” Ang malamig na tugon ni Justin. Napangiti naman ako. Nakita ako ni Camille.

“Doon rin tayo pupunta. At saka magiging asawa na kita.” Sabay pulupot sa braso ni Justin. At hinilig ang ulo.

“Ayeeeiiii” Ang kinikilig na sabi ni Barbara.

“Kung makatili ka naman.” Ang saway ni Justin. Lihim na natuwa si Camille at pinagmasdan niya ako. Animo’y nagpapahiwatig na akin lang si Justin.

“Siyempre may sister in law na ako at the same time may baby na rin.” Ang masayang sabi ni Barbara.

Naiinis na ako alam kong ginagawa nila ito para hindi mapunta sa akin ang atensiyon ng lahat. Lahat ay na kay Camille na.

“Uhmm..Justin..alis lang ako may pupuntahan pa kasi ako.” Ang sabat ko tumingin silang lahat sa akin. Sabay tayo at umalis. Hindi ko na hinintay pa ang sagot ni Justin.

Umalis ako ng bahay na masama ang loob ko. Nagpalipas muna ako ng oras sa kung saan saan. Malayo kasi dito ang mall sa amin. Kaya hindi ko pwedeng puntahan. Pero kahit ganoon nagagawa ko pa ring magliwaliw sa kung saan saan at ginabi na ako ng uwi.

Naabutan ko naghaharutan sila Justin, Barbara at Camille sa kuwarto ni Justin. Nagulat man ay hindi ko na inintindi. Gusto ko sanang matulog na kasi. Mukhang matatagalan pa. Kaya nagpaalam ako na kay Aling Minda muna na kuwarto ako papayag. Gusto mang umayaw ni Justin ay wala siyang magawa ng paalisin na ako ni Barbara. Narinig ko pang nagtawanan sila Camille at Barbara at sinaway sila ni Justin. Nalungkot ako kasi hindi niya talaga ako pinigilan.

Nauna akong umalis kasi sasabay daw si Camille sa pagpasok sa kanya. Kaya wala akong nagawa. Gusto ko sanang sabayan sila kaso baka masira ko pa ang bonding nila. Saka alam kong naglilihi na si Camille at baka si Justin ang pinaglilihaan nito at ayoko ring masira ang araw ni Camille.

Lumipas ang ilang araw at mukhang nagiging palagay na si Justin kay Camille. Hindi na rin niya ako hinahanap para sumabay. Kasi naman maagang kumerengkeng ang dalawa kaya ayon nakabuo.

Isang hapon ay naabutan ko si Luther at mga teammate niyang nag uusap sa isang sulok. Medyo tago ito. Sumilip ako sa hindi malamang dahilan ay bigla akong nacurious. Hindi ko alam.

“Tol kamusta na kayo ni Camille?” Ang sabi ng kateammate ni Luther.

“Ayon iniiwasan ako. Sama ng sama na nga kay Justin eh. Hindi ko alam kung anong gayuma ng mokong na iyon at laging siya ang napapansin ni Camille.” Ang inis na sabi ni Luther.

“May balita kasi na buntis daw si Camille. Baka si Justin ang ama kaya tingnan mo parang okay na kay Justin.” Ang sabi ni Luther.

“Ano???” Ang gulat na sabi ni Luther.

“Bakit parang nagulat ka?” Ang sabi ng isang kateammate niya.

“Hindi pwede kasi ang alam ko hindi sila natuloy ni Camille na magtalik dahil may nakakita.” Ang sabi ni Luther.

“Ano tol hindi kita maintindihan?” Ang sabi ng teammate niya.

“Kasi ganito iyon tol. Si Oliver nakita niyang natatalik sila Camille at Justin. Nahinto ito base sa sinabi ni Camille kaya hinabol ni Justin si Oliver kasi nakita kong umiiyak iyong unggoy na iyon. Siguro may relasyon iyong dalawa. Nabitin si Camille at ako ang niyaya niya. Hayop nga mga pre. Sobrang wild pala ng babaeng yan. Halos lahat ng posisyon ginawa namin. At ubos ubos katas ko diyan. Inumaga kami sa kakatalik. Sarap na sarap siya kasi palaban ata ako. Saka malaki ito.” Ang pagmamayabang niya sa mga kateammate niya.

“Hayop ka pala..tsong..nice one.” Ang paghanga ng isang teammate ni Luther.

“Pero tol ilang beses niyong ginawa iyon?” Ang usisa ng isa pang teammate niya.

“Naku sikreto lang natin. After noon nasundan pa. Hindi ko mabilang pero umabot iyon ng 2 linggo. Basta sa bahay namin ginagawa pag wala parents ko.” Ang pagmamayabang niya.

“Wow!Ikaw na tol.” Ang paghanga ng teammate niya at sinabayan ng iba ng tawa.

Hindi ko na nakayanan pa ang mga sasabihin nila kaya umalis na ako. Hindi ko alam kung kailangan kong sabihin ito. Pero wala pa akong sapat na ebidensya. Pero kung totoo man ang sinabi ni Luther ay kailangang malaman ni Justin ang totoo.

Pinagmasdan ko lang ang mga galaw ni Camille pero wala naman siyang kakaibang ginagawa.Hindi na nga sila mapaghiwalay ni Justin. Dahil kung nasaan si Justin nandoon si Camille. Habang ako ay kumakain ay nakita ko si Barbara na kumuha ng gatas niya.

“Hay naku..sana naman umalis na siya sa bahay. Lumalaki na pamilya namin. Dadagdagan pa ng isa.” Ang sabi ni Barbara. Pinatatamaan na naman ako. Hindi ko na siya pinansin.

Umalis ako at tumungo ng room ni Justin buti na lang hindi doon natulog si Camille kaya nakahinga ako ng maluwag. Pero minsan doon siya natutulog at napapadalas na. Hindi ko naman magawang tumanggi baka kasi naglilihi na siya.

Magdedecember na. At naghahanda na ang lahat para sa Christmas. Hindi ko na tuloy namamalayan ang araw. Medyo napapansin na ang paglobo ng tiyan ni Camille. Nahahalata na ito pero pilit pa rin niyang tinatanggi sa lahat. Kaming nasa bahay lang ni Justin ang nakakaalam ng totoo.

Isang araw ay naabutan ko naman sila Camille at Luther na nag uusap ng patago. Napansin kong nag aaway na naman sila. Nilapitan ko sila para marinig ang usapan nila.

“Subukan mo lang Luther na sabihin ang totoo. Magkakamatayan tayo.” Ang sabi ni Camille na galit na galit.

“Kaya pagbibigyan mo ako sa hiling ko kung ayaw mong isambulat ko ang totoo.” Ang sabi ni Luther.

“Oo sige na. Tara na.” Ang pagsang ayon ni Camille.

“Ang arte arte mo papapilit ka lang pala.” Ang sabi ni Luther saka sila umalis.

Nagtaka naman ako sa mga binitwang salita ni Camille at Luther at medyo nahiwagaan ako. Malamang hindi nga ito kay Justin ang pinagbubuntis ni Camille. Kasi hindi naman sasama dapat si Camille kay Luther dahil alam niyang may Justin na siya.

Balisa akong bumalik ng bahay nila Justin. Nakauwi na lahat ng tao sa bahay maliban kay Camille. Nasa sala si Barbara nanonood ng TV. Nasira ang TV niya sa kuwarto kaya pinaayos muna at ako ay naghihintay kay Camille na dumating. Pero ng magsawa si Barbara sa panonood ng TV ay umakyat ito at dinatnan ako sa hagdan na nakaupo.

“Anong namang ginagawa mo dito?” Ang pagpuna ni Barbara sa akin na nakaupo sa hagdan sa taas.

“Wala nagpapaantok lang.” Ang sabi ko.

“Sana umalis ka na pag nanganak si Ate Camille. Kasi masikip na dito.” Ang mataray na sabi niya sabay lakad papunta ng kuwarto niya. Hindi ko na lang pinapansin si Barbara mainit talaga ang dugo niya sa akin.

Tumagal ang paghihintay ko kay Camille. Hindi ko namalayan ang oras pero mag aalas 9 na ng gabi at nakarinig ako ng pagbukas ng pinto ng bahay. Nagising ako. Nakatulog pala ako. Nakita kong paakyat na si Camille. At ng tumapat ito sa akin saka ko siya tinanong.

“Saan ka galing Camille?” Ang tanong ko dito.

“Ano bang pakialam mo?” Ang mataray na sabi niya sa akin.

“Kay Luther ka galing noh. Tama nga siguro ang narinig ko na hindi kay Justin ang batang dinadala mo.” Ang sabi ko dito. Namutla ito at parang nagulat sa sinabi ko.

Isang pangyayaring ang hindi inaasahan.